عفونت بعد از عمل تنگی واژن

علت عفونت بعد از عمل تنگی واژن و راه درمان

عفونت بعد از عمل تنگی واژن یکی از شایع‌ترین نگرانی‌هایی است که ذهن بسیاری از بیماران را درگیر می‌کند. اگرچه این جراحی یکی از روش‌های موثر برای بهبود کیفیت رابطه جنسی و افزایش اعتماد به نفس است، اما در صورتی که نکات بهداشتی را رعایت نکنید و مراقبت‌های مناسبی نداشته باشید، با عوارضی مثل عفونت مواجه می‌شوید. شناخت به ‌موقع علائم، آگاهی از علت و انجام مراقبت‌های اصولی از این اتفاق جلوگیری میکند.

عفونت بعد از عمل تنگی واژن

علائم عفونت بعد از عمل تنگی واژن را چگونه بشناسیم؟

سوزش یا خارش غیرطبیعی در ناحیه واژن: سوزش یا خارش غیر طبیعی در ناحیه واژن یکی از نخستین علائم عفونت است. اگر به‌ صورت مداوم با این احساس مواجه می‌شوید، باید احتمال رشد باکتری یا قارچ در محل جراحی را جدی بگیرید.

ترشحات بدبو، زرد یا سبز رنگ: اکثر ترشحات طبیعی شفاف یا سفید و بدون بو هستند. ترشحات زرد یا سبز با بوی زننده، علامتی قطعی از عفونت واژن محسوب می‌شوند که به بررسی فوری نیاز دارند.

درد شدید هنگام نشستن یا راه رفتن: اگر درد بیش از حد معمول و فراتر از درد طبیعی دوران نقاهت دارید، احتمال دارد به خاطر عفونت بافت‌های جراحی‌شده یا تجمع ترشحات چرکی در این ناحیه با مشکل مواجه شده باشید.

تب: بالا رفتن دمای بدن یکی از واکنش‌های سیستم ایمنی در برابر عفونت است. اگر بعد از عمل واژینوپلاستی با این مشکل مواجه شدید باید وجود التهاب یا عفونت در ناحیه عمل را جدی بگیرید.

تورم غیرطبیعی یا التهاب شدید: تورم خفیف پس از عمل طبیعی است، اما اگر محل جراحی به‌ طور غیرعادی قرمز، متورم یا گرم شده است، احتمال عفونت بالاست، به خاطر همین حتما باید این موضوع را بررسی کنید.

بوی ناخوشایند از ناحیه واژن: بویی متفاوت از بوی طبیعی ترشحات واژن که اغلب تند یا زننده است، می‌تواند نشان‌دهنده وجود باکتری‌های بیماری‌زا باشد. پس حتما این علائم را جدی بگیرید.

احساس سنگینی یا فشار در ناحیه لگن: برخی بیماران عفونت بعد از عمل تنگی واژن  را با احساس سنگینی، درد مبهم یا فشار در قسمت پایین شکم یا لگن تجربه می‌کنند، به خصوص اگر همراه با سایر علائم باشد.

تغییر در رنگ پوست اطراف ناحیه جراحی: تیره شدن غیرعادی پوست یا برافروختگی نشانه‌ای از التهاب شدید است که به پیگیری دقیقی نیاز دارد.

حساسیت زیاد به لمس: اگر لمس اطراف ناحیه جراحی باعث درد شدید یا واکنش‌های غیرعادی شود، احتمال وجود عفونت مطرح می‌شود.

احساس ضعف یا بی‌حالی عمومی: عفونت باعث افت انرژی و ضعف بدنی می‌شود، به خصوص زمانی که تب یا التهاب عمومی وجود دارد.

علت‌های رایج عفونت بعد از واژینوپلاستی چیست؟

  • عدم رعایت بهداشت در دوره نقاهت:

پس از عمل واژینوپلاستی، محل جراحی بسیار حساس و مستعد آلودگی می‌شود. شست‌ و شوی نادرست یا استفاده از شوینده‌های نامناسب باعث ورود باکتری به بافت تازه جراحی‌شده می‌شود و در نهایت شما را مبتلا به عفونت  می‌کند.

  • استفاده از مواد غیربهداشتی:

تماس با حوله‌های آلوده، لباس زیر غیراستریل یا محیط‌های کثیف عامل ورود میکروب‌ها به محل عمل می‌شود. این وسایل باید روزانه تعویض و تمیز نگه داشته شوند.

  • نزدیکی زودهنگام قبل از ترمیم کامل:

فعالیت جنسی قبل از بهبودی کامل بافت‌ها، باعث اصطکاک، پارگی بخیه‌ها یا ورود میکروب از طریق مخاط آسیب‌دیده می‌شود. به خاطر همین پزشکان حداقل ۴ تا ۶ هفته استراحت جنسی را به شما توصیه می‌کنند.

  • قطع زودهنگام مصرف آنتی‌بیوتیک:

برخی بیماران پس از کاهش درد یا علائم اولیه، مصرف دارو را خودسرانه متوقف می‌کنند. این اقدام باعث ناقص ماندن درمان و گسترش باکتری‌ها می‌شود.

  • استفاده از لباس زیر تنگ و پلاستیکی:

این نوع لباس‌ها مانع جریان مناسب هوا به ناحیه جراحی می‌شوند و محیط گرم و مرطوبی را برای رشد باکتری فراهم می‌کنند. به خاطر همین توصیه می‌کنیم که حتما از لباس زیر نخی، آزاد و قابل تنفس استفاده کنید.

  • تماس با آب آلوده یا استخر:

استحمام در استخرهای عمومی، نشستن در وان یا استفاده از آب‌های آلوده با ورود میکروب‌ها از طریق زخم باز یا بخیه، باعث عفونت می‌شود.

  • دستکاری محل جراحی با دست آلوده:

لمس کردن بخیه‌ها یا ترشحات با دستان نشسته عامل مستقیم انتقال باکتری و ایجاد التهاب است.  برای انجام هرگونه تماس باید با دست تمیز یا دستکش اقدام کنید.

  • عدم خشک کردن صحیح محل جراحی:

رطوبت مداوم اطراف ناحیه جراحی، به‌ خصوص بعد از شست‌وشو یا تعریق، زمینه‌ساز رشد قارچ و باکتری است. خشک کردن ناحیه با دستمال تمیز و نخی پس از هر شست‌وشو ضروری است.

  • عدم پیروی از توصیه‌های مراقبتی پزشک:

در بسیاری از موارد عفونت بعد از عمل تنگی واژن زمانی اتفاق می‌افتد که برنامه درمانی و مراقبتی توصیه‌شده توسط جراح را نادیده می‌گیرید یا خودسرانه آن را  تغییر می‌دهید.

  • ضعف سیستم ایمنی بدن:

در برخی افراد که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مثلا بیماران دیابتی یا دارای بیماری‌های زمینه‌ای، بدن توانایی مقابله با باکتری‌های محیطی را ندارد و حتی با مراقبت‌های مناسب هم ممکن است دچار عفونت شوند.

درمان عفونت بعد از واژینوپلاستی چگونه انجام می‌شود؟

اگر عفونت بعد از عمل تنگی واژن به‌ درستی تشخیص داده شود، درمان آن چندان پیچیده نیست. بهترین متخصص زنان در شیراز بسته به شدت و نوع عفونت، آنتی‌بیوتیک خوراکی یا موضعی برای شما تجویز می‌کند. در مواردی که عفونت گسترده‌تر باشد، ممکن است به تخلیه ترشحات یا پانسمان مکرر نیاز داشته باشید. رعایت کامل دستورات پزشک و پرهیز از هرگونه خوددرمانی در این مرحله اهمیت بسیار زیادی دارد.

 استفاده از داروهای خانگی یا تجربی شرایط را وخیم‌تر می‌کند. اگر دچار تب یا لرز شوید، پزشک آزمایش خون و نمونه‌برداری از ترشحات را برای تشخیص دقیق‌تر انجام می‌دهد. رعایت بهداشت شخصی، تغییر مداوم لباس زیر و پرهیز از دست‌کاری محل جراحی هم بخشی از درمان محسوب می‌شود. در برخی موارد نادر، اگر عفونت به بافت‌های داخلی نفوذ کند، به بستری شدن در بیمارستان و دریافت داروهای تزریقی نیاز پیدا خواهید کرد.

چگونه از عفونت بعد از عمل تنگی واژن پیشگیری کنیم؟

پیشگیری از عفونت بعد از عمل تنگی واژن تا حد زیادی به رعایت نکات ساده و روزمره وابسته است. اولین و مهم‌ترین توصیه، رعایت مراقبت‌‌های بعد از عمل واژینوپلاستی است. این موارد شامل زمان مناسب برای استحمام، نحوه خشک‌ کردن محل جراحی و استفاده از داروهای آنتی‌بیوتیک است. در روزهای ابتدایی پس از جراحی، بهتر است از نشستن طولانی ‌مدت یا پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید. ناحیه جراحی را خشک و تمیز نگه‌ دارید و از تماس مستقیم با آب آلوده یا مواد شوینده قوی پرهیز کنید.

 استفاده از لباس زیر نخی، تعویض روزانه آن و اجتناب از فعالیت‌های سنگین و رابطه جنسی تا زمان تایید پزشک هم ضروری است. سیستم ایمنی قوی هم نقش بسزایی در پیشگیری از عفونت دارد. تغذیه مناسب، مصرف مایعات کافی و استراحت کافی بدن شما را برای مقابله با عفونت‌ها آماده می‌کنند. پیگیری و مراجعه منظم به پزشک برای بررسی روند بهبود محل جراحی توصیه می‌شود.

سخن آخر

عفونت بعد از عمل تنگی واژن یکی از عوارض احتمالی این جراحی است که معمولاً با رعایت بهداشت، مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی و پیروی دقیق از توصیه‌های پزشک قابل پیشگیری و کنترل است. شناخت علائم اولیه مانند درد، ترشح غیرطبیعی یا تب و مراجعه سریع به متخصص برای در جلوگیری از پیشرفت عفونت و حفظ سلامت بیمار مهم است.

مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *